Opa Mills Vertelt

Funki_Jeffmills1_700px

Zijn eerste gigs deed hij in het begin van de jaren ’80 onder de naam ‘The Wizzard’ tijdens uitzendingen van ‘The Electrifying Mojo’ op een urban radiostation in Detroit. Tegenwoordig kennen we hem als Jeff Mills. Op Solar Weekend 2013 stond hij als afsluiter in het Technolab geprogrammeerd en ik was erbij. “We moeten nu snel wat te eten halen, want om negen uur moeten we bij opa Mills zijn”, hoorde ik een jongen tegen zijn vrienden zeggen. Ik grinnikte bij het horen van die opmerking en realiseerde me dat Jeff Mills inderdaad een ouwe rot in het vak moet zijn. Jeff Mills’ geboorteplaats  is Detroit, dezelfde stad waar technomuziek ook geboren is.

Na een prachtig Solar Weekend ben ik thuis op zoek gegaan naar meer werk van Jeff Mills. Het eerste wat ik tegenkom is het nummer ‘The Bells’. Dit nummer was mij al bekend en bovendien (naar mijn mening) een klassieker van het kaliber ‘Born Slippy’ van Underworld. Maar na wat scrollen en klikken op YouTube vond ik me toch iets fantastisch! In juli 2006 heeft Jeff Mills samenwerking met het Montpellier Philharmonic Orchestra een CD/DVD uitgebracht onder de naam ‘Blue Potential’ in . Het is een documentatie van een gratis concert dat een jaar daarvoor plaatsvond onder de Pont Du Gard bij Avignon. Natuurlijk is het voor mensen die bekend zijn met het werk van Jeff Mills is het fantastisch om vijftien Jeff Mills-tracks in deze klassieke bewerking te horen en te herkennen, maar waar ik mij nog het meest over verwonderde was dat Jeff Mills tijdens het concert een paar keer een moment neemt om uit te leggen waar de volgende track over gaat. Dit gaf mij de kans om voor het eerst in technomuziek een verhaallijn te ontdekken. Iets wat ik meer gewend ben bij klassieke muziek, omdat dat toch meer luistermuziek is dan dansmuziek. In tegenstelling tot techno natuurlijk.

In een interview dat ik later las, zegt Jeff Mills ook dat zijn composities pas goed zijn wanneer het een verhaal vertelt. Hoe het leven er uitziet in 2050 zou bijvoorbeeld een thema kunnen zijn.

Als het gaat om performen kent hij inmiddels de kneepjes van het vak al. Hij weet precies hoe hij zijn sets moet opbouwen om zijn publiek door het dolle te krijgen, maar tegenwoordig houdt zich afzijdig van de trucjes die volgens hem creatief moordend zijn. Tijdens het draaien probeert hij juist de verbinding met het publiek door te snijden om zo zichzelf uit te dagen tot het bereiken van een hoger niveau van creativiteit en om dáár hopelijk het publiek weer te ontmoeten.

Als je als DJ een podium betreedt met als niet hoofddoel het publiek te entertainen, maar jezelf uit te dagen om het publiek het beste te geven van wat je in huis hebt, dan ben je in mijn ogen een ware technolegende en zeker een oude -maar welgewaardeerde- rot in het vak!